Legergroene Herinneringen: Vijf Vrienden en de Band die Bleef

Mijn Missie

In deze aflevering praten we met Ferry, Rob, Hans, Leo en Fred. Als jonge dienstplichtigen leerden ze elkaar kennen bij Van Heutsz en werden hechte vrienden. 46 jaar later blikken ze samen terug op hun diensttijd, de uitdagingen en de kameraadschap.

Over Legergroene Herinneringen

‘Ik ging met tegenzin, maar heb de tijd van mijn leven gehad’, ‘De kameraadschap die je bij defensie hebt, is uniek’, ‘Je kan meer dan je denkt’ en ‘Leidinggeven doe ik nog steeds volgens de dingen die ik heb geleerd via de instructiekaart’. Het is maar een kleine greep uit de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen die geïnterviewd zijn voor de podcastserie Legergroene Herinneringen.

In die podcast belichten we niet alleen de geschiedenis van de dienstplicht maar besteden we vooral aandacht aan de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen.

Transcriptie

00:00:00 - 00:00:26

Presentatrice: Hallo allemaal, welkom bij Legergroene Herinneringen. In deze podcast gaan we de komende weken in gesprek met oud-dienstplichtigen over hun diensttijd. De hoogtepunten, maar ook de dieptepunten en de levenslessen die uit deze tijd stammen, worden hier aan het licht gebracht. Ik ga vandaag in gesprek met vijf vrienden. Ze hebben elkaar door dik en dun door de diensttijd geloodst en komen na 46 jaar nog steeds bij elkaar. Welkom Ferry, Rob, Hans, Leo en Fred.

00:00:26 - 00:00:28

Presentatrice: Welkom allemaal.

00:00:29 - 00:00:29

Leo: Dankjewel.

00:00:30 - 00:00:39

Presentatrice: Leuk dat jullie er allemaal zijn. Jullie hebben je dienst al even geleden vervuld. Hoe lang is dat inmiddels geleden?

00:00:41 - 00:00:42

Ferry: 47 jaar, zeg ik dat goed?

00:00:43 - 00:00:48

Leo: Wij zijn uit 77-5.

00:00:48 - 00:00:48

Hans: Reken maar uit.

00:00:48 - 00:00:50

Leo: De hobbyisten kunnen het uitrekenen.

00:00:52 - 00:00:56

Presentatrice: Dat is al even geleden. Jullie kenden elkaar toen nog niet.

00:00:56 - 00:00:57

Hans: Nee.

00:00:57 - 00:01:04

Presentatrice: Jullie komen allemaal uit verschillende delen van het land, uit het Noorden en het midden, toch?

00:01:04 - 00:01:06

Hans: Ja, ik kom uit het midden.

00:01:06 - 00:01:13

Presentatrice: Hans, hoe was het voor jou om de oproep op de mat te krijgen?

00:01:14 - 00:01:41

Hans: Dat was even wennen, want ik had nog geen baan naar mijn zin. Ik wilde helemaal niet, want ik wilde eerst een goede baan hebben en daarna zouden we wel verder zien. Ik ben toch gegaan, want het was je plicht, maar het kwam voor mij op een verkeerd moment. Dat is zo. Ik heb me wel snel overgegeven. Het is wat het is, we gaan erin en we maken er wat van.

00:01:42 - 00:01:44

Presentatrice: Je was wel klaar met studeren?

00:01:44 - 00:01:46

Hans: Ik was klaar met studeren en zocht werk.

00:01:46 - 00:01:48

Presentatrice: Wat heb je gestudeerd?

00:01:48 - 00:01:57

Hans: Ik heb alleen mavo gedaan, en een jaar later een paar verschillende bedrijfsopleidingen.

00:01:57 - 00:02:00

Presentatrice: Wist je wel wat voor dingen je wilde gaan doen qua baan?

00:02:25 - 00:02:25

Hans: Nee, want ik wilde me gaan oriënteren.

00:02:26 - 00:02:26

Presentatrice: Je moest je nog oriënteren?

00:02:26 - 00:02:26

Hans: Ik ben toen werkzaam geweest bij het ziekenfonds, daar ben ik na de diensttijd ook even bij terug geweest. Daarna ben ik weer verder gaan zoeken. Uiteindelijk ben ik de rest van mijn werkende leven, met een tussenperiode van zes jaar, bij een computerfirma in de orthodontie werkzaam geweest.

00:02:26 - 00:02:32

Presentatrice: Hoe zat dat bijvoorbeeld met de vrienden om je heen? Gingen die ook of was je de enige die opgeroepen werd?

00:02:32 - 00:03:01

Hans: Mijn broer had een zwakke enkel. Nee, dat vond ik allemaal drukkers, daar had ik helemaal niets mee. Ik had toen ook al verkering en met die broers had ik ook niks, dat waren allemaal watjes zoals wij ze noemen. Daar had ik niks mee. Het zou heel goed geweest zijn voor hun als ze in dienst zouden zijn geweest. Ik heb het op allerlei fronten als ontzettend positief ervaren.

00:03:01 - 00:03:03

Presentatrice: Het was voor hun ook goed geweest?

00:03:03 - 00:03:03

Hans: 100 procent.

00:03:05 - 00:03:08

Presentatrice: Ferry, hoe was het voor jou om die brief op de mat te krijgen?

00:03:08 - 00:03:36

Ferry: Ik had een hele goede baan, ik was speelautomatenmonteur en die baan wilde ik niet kwijt. Ik ging in principe met tegenzin. Mijn ouders komen uit een militaire familie. Vanuit mijn vaders kant waren het mariniers en van mijn moeders kant landmacht. Je wordt ook een beetje gedwongen, maar ik ging met tegenzin. Ik ben opgekomen in de Kromhout.

00:03:36 - 00:03:41

Presentatrice: Zijn jullie daar allemaal opgekomen?

00:03:41 - 00:03:42

Ferry: Jullie niet, toch?

00:03:43 - 00:03:45

Hans: Ik in Isabella.

00:03:45 - 00:03:47

Leo: Omgekomen of opgekomen?

00:03:47 - 00:03:48

Ferry: Opgekomen, dombo.

00:03:48 - 00:03:55

Fred: Ik ben opgekomen in de Isabellakazerne in Vught.

00:03:55 - 00:03:55

Leo: Ik ook.

00:03:55 - 00:03:57

Presentatrice: Ook in Vught.

00:03:57 - 00:03:58

Hans: Ik ook.

00:03:58 - 00:04:02

Presentatrice: Allemaal op verschillende plekken, maar jullie zijn op een gegeven moment toch bij elkaar gekomen.

00:04:02 - 00:04:12

Ferry: Ze gooien al het uitschot op één hoop en die werden naar Havelte gestuurd. Dan kom je bij Van Heutsz.

00:04:12 - 00:04:30

Hans: Dat was in Isabella ook al, want velen wisten niet waar ze geplaatst zouden worden en wat ze ermee aan moesten. Ferry heeft een technische achtergrond, en die is hier terechtgekomen. Ze dachten dat hij een techneut zou worden, dat is mooi. Dat hadden wij niet.

00:04:31 - 00:05:03

Leo: Het is wel vreemd, want je maakt een grapje over waar je terechtkomt, maar als je kijkt naar ons hele groepje dat nog bij elkaar is en waar we altijd mee te maken hebben gehad... Ik heb me wel altijd afgevraagd wat wij in godsnaam hebben ingevuld of gedaan waardoor we daarbij kwamen, want er zijn natuurlijk altijd gradaties met mensen waar je bij terechtkomt. We waren wel verbaasd. De helft van onze collega's zullen we niet meer uitnodigen, denk ik.

00:05:03 - 00:05:10

Ferry: Nee, zeker niet. Ik zei ook tegen Roos dat er jongens bijzitten die je liever niet meer wil zien, dat is zo.

00:05:10 - 00:05:17

Presentatrice: Het is wel leuk dat jullie met zijn vijven dan wel een sterk en goed groepje zijn, toch?

00:05:17 - 00:05:20

Hans: Ja, maar dat was nog niet zo op de Isabellakazerne. Dat is in Havelte zo gekomen.

00:05:20 - 00:05:22

Presentatrice: Toen kwamen jullie bij elkaar?

00:05:22 - 00:05:25

Hans: Toen kwamen we pas echt bij elkaar.

00:05:25 - 00:05:29

Presentatrice: Wat hebben jullie eerst gedaan in Vught?

00:05:31 - 00:05:33

Hans: Een basisopleiding.

00:05:33 - 00:05:36

Presentatrice: Daarna werden jullie allemaal naar Havelte gestuurd?

00:05:36 - 00:05:52

Hans: Ja, en een ander gedeelte werd ergens anders heen gestuurd. Ik zou bijvoorbeeld naar Seedorf gaan. Dat zag ik niet zitten, dus uiteindelijk werd ik ergens anders bijgestopt en dat bleek Havelte te zijn. Daar kwam ik bij Van Heutsz. We kwamen al op bij Van Heutsz, toch?

00:05:52 - 00:05:53

Leo: Ja.

00:05:53 - 00:05:57

Hans: Daar heb ik mijn diensttijd verder vervuld.

00:05:57 - 00:06:03

Presentatrice: Had één van jullie al een idee van wat je binnen je diensttijd wilde gaan doen?

00:06:04 - 00:06:50

Fred: Ik wil graag het woord hebben, want je vroeg Ferry net naar zijn reactie toen hij de dienstplichtbrief op de mat kreeg. Het is begonnen met de keuring. De keuring heb ik gedaan. Ik ben vrij lang, dus ik heb alles geprobeerd om onder die dienstplicht uit te komen door op mijn tenen te gaan staan, maar de dienstdoende arts had het al in de gaten. Ik kwam twee centimeter te kort, dus ik moest toch in dienst. Ik zag er tegenop, want ik wist niet wat er op me af zou komen. Je woont nog thuis en je wordt dagelijks door je moeder verzorgd. Je hoeft nooit iets te doen en dan moet je alles opeens zelf gaan doen. Achteraf heb ik een geweldige tijd gehad, maar ik zag er wel heel erg tegenop.

00:06:50 - 00:06:53

Presentatrice: Was jij toen ook net klaar met je studie?

00:06:53 - 00:07:00

Fred: Ik had toen al een baan en ik had de garantie dat ik zou mogen blijven als ik terugkwam.

00:07:02 - 00:07:02

Presentatrice: Dat is fijn.

00:07:02 - 00:07:08

Fred: Het heeft wel veel geld gekost. Het loon wat je toen ontving, was niet echt...

00:07:08 - 00:07:12

Hans: 624 gulden.

00:07:12 - 00:07:13

Presentatrice: In de maand?

00:07:13 - 00:07:14

Hans: In de maand, ja.

00:07:14 - 00:07:29

Fred: Dat heeft veel geld gekost. We gingen vaak met de jongens 's morgens vroeg naar de kantine om een bro...